معنی حشیشه البرص در لغت نامه دهخدا

آ اِطریلال. رجل الغراب. رجل الطیر. جزرالشیطان. جرزالشیاطین. قازایاغی. اطریلال. (تذکرۀ داود ضریر انطاکی). رعی ألایل، طیلافیون

معنی حشیشه البرص در فرهنگ لغت هوشیار

بارهنگ از گیاهان اطریلال قازیاغی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(حَ شَ تُلْ هَِ رْ رَ)

موی گیاه. سنبل هندی. فو. و رجوع به حشیشهالسنور شود

(حَ شَ تُلْ جَ رَ)

گیاهی است که گل آن به جامه چسبد و در بیماری جرب سودمند بود

(حَ شَ تُلْ اَ)

آاطریلای. اطریلال

سیاهک لیخنیس

برنجک

پا کلاغی از گیاهان قازیاغی

علف گربه